Die wyse ou man met die groot grys baard praat nie ’n woord nie, maar beduie net met sy vinger na ’n plek wat ’n ent daarvandaan is.
Die jongman, baie opgewonde oor die moontlikheid van vinnige en maklike sukses, trek op ’n drafstappie daar weg in die rigting wat die wyse ou man beduie het. Skielik, is daar net ’n luide “KADOEF” hoorbaar. Uiteindelik, kom die jongman kruppel, vol skrape en effens bedwelmd by die wyse ou man aan. Hy neem aan dat hy dalk die wyse ou man se boodskap verkeerd verstaan het. Hy herhaal sy vraag aan die wyse ou man, wat weereens in stilte in die dieselfde rigting beduie.
Gehoorsaam stap die jongman weereens in die aangewese rigting. Hierdie keer is die KADOEF oorverdowend soos die jongman homself disnis val. Toe die jongman terug kruip is hy bebloed, sy klere geskeur, vol blou en pers kolle en baie geïrriteerd. “Ek het jou gevra watter rigting is die pad na sukses!” skreeu hy op die wyse ou man “ek het die rigting gevolg soos jy beduie het en al wat ek daarvoor gekry het, was KADOEF soos ek val! Niks meer van hierdie beduiery nie! Praat!”
Slegs toe begin die wyse ou man te spreek en sê die volgende aan die jongman, “Sukses IS in die rigting wat ek jou beduie het. Dis net ’n klein entjie anderkant KADOEF. Jy moes net opstaan en aangehou het na die val.”
[Geleen]
No comments:
Post a Comment