Vrydagterugflits: Alles in die natuur het sy plek

Baie van die inwoners sal ook by hierdie opskrif kan voeg dat hulle grootgeword het met die lewensuitkyk dat daar 'n tyd en 'n plek is vir elke ding onder die son. 

'n Paar dae gelede het die skilpad die eerste keer sy verskyning gemaak sedert die groot koue sy vastrapplek gekry het.

Stadig, voetjie vir voetjie, het hy vorentoe gebeur. Versigtig, asof hy nie heeltemal seker was van die omgewing nie.

Toe het hy skielik die onsekerheid afgeskud en na die langer, groen grassies naby die voetpaadjie koers gekies. Hy het daaraan begin smul asof hy nog nooit geëet het nie.

Die opwinding was groot. Die somer is op pad. Die natuur weet wat om te verwag.

Verlede jaar, ongeveer hierdie tyd, het 'n vriend van my na die blomme in Namakwaland gaan kyk. Toe ek hom drie weke later raakloop, het ek hom oor die blommeryk uitgevra.

Hy het nukkerig verduidelik dat daar geen blomme was waar hy voorheen na die blomme gaan kyk het nie. "Net 'n mors van tyd en diesel," het hy onderlangs gebrom.

Twee dae ná ons gesprek het dit onverwags op plekke in Namakwaland gesneeu, waar daar waarskynlik nooit vantevore sneeu gesien of verwag is nie. Die natuur het geweet wat om te verwag.

'n Mens kan net verstom staan oor die orde in die natuur. Elke ding het sy plek. Elke ding het sy doel.

Die paar dae van yswinde en onverwagse ryp wat nog op ons wag, gaan ons nie afskrik nie. Die seisoen draai. Niks wat ons doen, gaan dit aanhelp of verhinder nie.

Eersdaags gaan die laaste hou in die ons-groet-die-winter-kaggelvuur gebrand word. Dan word die warmsjokolade effens na agter in die kas geskuif en die ekstra kombers word nie meer op die bed nie, maar langs die bed gebêre.

Maar niks word nog finaal weggepak nie, want anders as die natuur, weet ons nie altyd wat om te verwag nie.

[Bron: Noordkaap - Lesersjoernalis - Karin Muller]

Woensdagwense: week 22

Tips from Granny: Get dressed every day

"No matter what she was doing, where she was going, or who she was meeting, my grandmother always took the time to put herself together properly. She always looked great and she always took care of herself. I try to do the same, I’ve learned it’s best to be prepared for anything!"

WATERDRUPPEL vir die WEEK = Guns in Sy oog

Groete en Vrede!!!

Dit is amper dagbreek en ek sit langbeen met my oranje koffiebeker buite by die ”Kuierplek-op-die-vlak”. Neffens my, dans en draai geelrooi vlammetjies op die maat van rustige musiek wat net hulle kan hoor. Netnou gaan die warmste hemellig sy kop agter die verste sien optel sodat sy oog alles op die Kalaharivlak kan sien. My vroegoggend dinkdinge wil vandag nie sommer veel verder as die Kalahari se vergete mensegoed beweeg nie. Voorwaar kosbare en ongekompliseerde skapelinge wat oorloop van opregtheid en eenvoud ... al is die droogte kant van die lewe so onlosmaaklik deel van hul daaglikse bestaan. Mensegoed soos oom Janneman en Willa-goed.

 
Oom Janneman byvoorbeeld, se standaard antwoord was altyd "My dink loop nog so bietjie rond" as hy iets gevra word. Niks meer en niks minder nie. Net dit en so staan die saak vas. Maar daardie dag toe oom Janneman sy saak met die Kêrelkind van God regmaak en uitkniel, daardie dag het die skaamte hom gelos. Eers het hy net geluister en vrae begin vra. Daarna het hy begin vertel van kosbare belewenisse. Maar die koffie met kondensmelk was die dag toe oom Janneman spontaan verklaar het dat hy guns in die Kêrelkind van God se oog gekry het. Deesdae loop Oom Janneman se dink loop soos ‘n skoothondjie al agter Jesus aan.

Willa-goed op haar beurt, het een agtermiddag onder 'n groot Suidwesdoring besef dat ‘n erge hongersnood in haar binneste-binne is. Haar binneste-binne is stadigaan te sterf weens ‘n dwarsduin vol liefde vir die soetwyn. Iets wat onbeweegbaar tussen haar en die Here staan. Skaam-skaam het Willa-goed daardie middag vir gebed gevra. Sommer nog voor die amen uit my mond gekom het, het Willa-goed se binneste al geborrel van dankbaarheid “want” het sy gesê “ek het guns in die Kêrelkind van God se oog gekry.”

Terselfdertyd herinner die Veilige Gees my daaraan dat die Egiptiese volk in ‘n tydperk van erge droogte en uitmergelende hongersnood sekere radikale besluite vir oorlewing geneem het. Nadat al hulle bates (al hulle geld, vee en grond) aan Josef oorgedra het, het hulle uit vrye wil as Farao se slawe gefunksioneer. Hierdie volk was ten volle uitverkoop aan Josef ... bloot net om te kan oorleef want hulle het guns in sy oog gekry.

 
Maar wat van ons ... wat van my en jou? Word ons ook gekonfronteer met ‘n tydperk van erge droogte en uitmergelende hongersnood? Moet ons nie dalk weer radikale ankerpaal besluite neem om te oorleef nie? Ankerpaal besluite in ‘n genadelose wêreld waar ons Jesus as God se Kêrelkind met alles en in alles moet vertrou? Ankerpaal besluite om (soos oom Janneman) ons daaglikse dink net agter die Kêrelkind van God te laat aanloop en om aanmekaar te borrel van dankbaarheid (soos Willa-goed), want ons het onverdiende guns in die Kêrelkind van God se oog gekry .

Gen 47:25 (Afr 2020) “Hulle sê toe: “U het ons aan die lewe gehou. As ons guns vind in die oë van my heer, sal ons farao se slawe word."

Divine Life Bediening (HJ & Dalene Cronjé)
Selnr: 082 772 2192
WhatsApp: 081 568 7549
Klik HIER vir verdere inligting.

[Dankie, Anoniem, vir die deel van hierdie stukkie. Indien jy as leser wil en kan betrokke raak by hierdie uitreiking, maak asseblief gebruik van die kontakdetail hierbo.]

Vandag se internetgebed vir jou: Dankie

WATERDRUPPEL vir die WEEK = ‘n Voorslag soeker

Groete en Vrede!!!

 
Herfstyd se vroegoggende is normaalweg spesiaal. Gewoonlik is dit windstil en wolkloos. Anders as in die soms ongenaakbare someroggende, is die amperse bytende luggie vars en vol belofte. Herfstyd se vroegoggende is ook die lekkerste tyd van die dag om buite by die Kuierplek-op-die-vlak te sit en wag dat die son sy kop agter die verste sien optel. Veral as die stoom half rigtingloos uit jou beker pittekoffie trek. En as die Kalahari se stilte snoesig toegevou is in Vader se verborgenheid, raak mens vinnig-vinnig opgevang in ‘n dankbare gevoelte van “ek-is-gevind-en-behoort-nou-aan-Hom”.

 
Wel, voorlaaste Saterdagoggend was een van daardie baie spesiale “ek-is-gevind-en-behoort-nou-aan-Hom” oggende. Lank voordat die eerste leidrade van dagbreek in die naglig was, was ek buite by die bankie onder die peperbome langs die Boerekerk se pastorie met my oranje koffiebeker. Terwyl die Kalahari in stilte toegevou is, oorspoel ‘n vredevolle dankbaarheid my menswees. ‘n Dankbaarheid omrede Hy geen moeite ontsien het sodat ek ook aan Hom kan behoort nie.

 
Opeens onthou ek die gebeure rondom ‘n spesifieke gekuier op hierdie selfde houtbankie. Dit was ‘n jaar of wat gelede toe ek weer vroegoggend met my oranje koffiebeker vir die dagbreek gewag het. Net voordat die son sy kop opgetel het, het Janneman van vêr uit die veld aangestrompel gekom. Aan sy manier van Sy loop kon ek sien dat die man swaar trek. Kompleet asof die las op sy normaalweg trotse en reguit skouers te swaar is om te dra. En as Janneman uit die veld kom het ek by myselwers gedink, het hy sekerlik gisteraand tussen die duine geslaap.

 
Ek het maar geduldig gewag. Janneman se spore gaan netnou hier verbykom. ‘n Rukkie later en dit was dan ook so. Ek het vir hom by die skuinshekkie gewag en nader genooi. Sy handdruk was papperig en sy swartbruin oë is moeg. Amper moeër as sy lyf. En so het Janneman langs my op die bankie kom sit.
Saggies, stadig en stotterend begin hy vertel. So vertel hy in detail van die laaste drie dae se gesoek. ‘n Gesoek na wat syne is. ‘n Gesoek na sy kosbaarste besitting ... dit waarop hy trots is. Dit waarmee hy spog. Janneman se donkies is soek, al vier van hulle! En al asof dit nie genoeg is nie, is al sy skaap ook by dieselfde grenshek uit. “Want” sê hy “nalatige mensegoed het so bietjie meer as 'n week gelede die meent se grenshek oopgelos.”

Janneman vertel ook van die gesukkel met dwarsduin loop. Hy was selfs weerskante van Noenieput twee plase ver in die gorrel op en af gewees. Maar tevergeefs, alles tevergeefs want sy diere is steeds soek. Om alles boonop te kroon, het die noordewind seker gemaak dat alle spore behoorlik doodgevee is. Maar ek hoor nie net van sy gesoek nie, ‘n moedelose Janneman vertel ook van honger en dors wat saam met hom geloop het. En natuurlik ook van die vorige nag se skielike koue. ‘n Koue wat iewers daar tussen die duine, met ysvingers aan sy gebeendere gevat het.

 
Terwyl Jan van sy soektog vertel, besef ek dat die rou werklikheid is dat Janneman se verlies, veel meer en veel groter is. Saam met sy diere wat soek is, is sy drome flenters, sy hoop is verinneweer en sy ideale lê aan skerwe. Janneman voel verdwaal, verlore, verwerp en verwilderd ... nes elke ongeredde mensegoed.

 
Opeens onthou ek dat Jesus ‘n soeker sonder gelyke is. ‘n Voorslag soeker. Hy het dan selfs by geleentheid gesê dat Hy gekom het om wat verlore is te soek en te red. Kosbare woorde waaroor alle gelowiges kan en moet getuig. Waardevolle woorde wat oor die menigte jare heen onomwonde beduie wie en wat Hy is. Hy soek. Hy soek na dit wat aan hom behoort. Hy soek na kosbare mensegoed. Diegene wat soek is omrede ‘n listige slang êrens ‘n grenshek oopgemaak het. Sien, ons Skeppergod is en bly 'n soekende God. Hy is en bly soekend na geredde en ongeredde mensegoed. Mensegoed soos ek en jy en Janneman. Elke oomblik van elke dag en dit is wie en wat Hy is.

 
So het Hy vir Adam en Eva tussen die plante gevind. Gideon was aan die werk in ‘n parskuip terwyl Dawid iewers in die veld agter die skape was. Jona op sy beurt het wegkruipertjie in die binnekant van 'n skip gespeel terwyl Elia opgekrul en moedeloos onder 'n besembos gelê het. Simon en sy broer Andreas was besig om vis te vang terwyl Jakobus en Johannes visnette heel gemaak het. En die verlore seun ... iewers in ‘n varkhok. Levi was besig om tolgeld te hef en Saulus (wat lateraan Paulus geword het) was op 'n sending om uit te wis en dood te maak. Ondanks elkeen se omstandighede, se optrede of selfs hulle ingesteldheid, het die Voorslag Soeker na hulle gesoek. Hy het hulle gevind en daarna het Hy behoorlik bemoeienis met hulle gemaak. Dit is wie en wat Hy is.

Maak nie saak wie jy is, waar jy is of wat doen of gedoen het nie. Onse Here is en bly 'n Voorslag Soeker. Hy sal jou soek, Hy sal jou kry en Hy sal behoorlik bemoeienis met jou maak - veral as jy verdwaal, verlore, verwerp en verwilderd voel. Dit is wie en wat Hy is.

 Luk 19 vers 10 (Afr20) = "Die Seun van die Mens het gekom om diegene wat verlore is, te soek en te verlos."

Naskrif: 'n Grondeienaar wat meer as ‘n handvol kilometers van Noenieput af boer, het Janneman se dwalende donkies gekry. Hulle is op kraal gesit en behoorlik versorg. ‘n Dag of wat later is die donkies terug op die meent, die grenshek behoorlik toegemaak en Janneman loop weer met reguit skouers.

Sandkorrel baie seëninge.

Divine Life Bediening (HJ & Dalene Cronjé)
Selnr: 082 772 2192
WhatsApp: 081 568 7549
Klik HIER vir verdere inligting.

[Dankie, Anoniem, vir die deel van hierdie stukkie. Indien jy as leser wil en betrokke kan raak by hierdie uitreiking, maak asseblief gebruik van die kontakdetail hierbo.]

Herinneringe: 'n Briefie aan 'n oupa

Oupa

Daar is soveel dinge wat Oupa al vir my vertel en geleer het. Al sal ek altyd die lesse en stories onthou, is daar een aspek van Oupa wat ek die meeste gaan mis en elke dag aan sal dink. Dit is die manier hoe Oupa altyd vol liefde en uit die hart en maag gelag het. Oupa was, is en sal altyd die persoon wees wat my en enige iemand kon laat beter voel deur net te glimlag.

Oupa het gelag net soos Oupa geleef het ... Voluit!

Elke ete om die tafel sonder Oupa se gebed en geselskap voel leeg en sinneloos, maar ek sal Oupa elke keer daar sien en hoor, al is Oupa nie daar nie.  

Oupa was ons skeinat- en strooipraatkoning en elke oomblik wat ek saam met Oupa onthou, goed en sleg, sal my altyd bybly. Oupa se diep stem sal altyd my hart warm hou en my veilig laat voel. Dankie!

Oupa se Engel

Verjaardagwense

Mev. Van Wyk, nog 'n jaar is verby. Mag die nuwe lewensjaar gevul wees met vreugde en gesondheid. Ons wens u 'n wonderlike verjaardag toe.

Saterdaglagmedisyne

'n Groot dankie aan elke e-kuiergas

Kindervreugde: Ondersteun die Santa Shoeboksprojek

Kom ons as 'n gemeente maak hierdie jaar weer 'n paar kinderharte bly. Daar is 'n lys met 50 kindername by die kerkkantoor beskikbaar. Kontak asseblief so gou as moontlik die kerkkantoor om 'n naam te kry. Kersfees is juis 'n tyd vir gee en uitreik!

Dalk bly jou kleinkinders oorsee en is dit nie maklik om 'n kersgeskenk by hulle te kry nie, maar daar is baie plaaslike kinders vir wie 'n kersgeskenk aan die ondenkbare grens, want daar is skaars genoeg geld vir die noodsaaklike, wat nog te sê iets luuks soos 'n kerspresent. Raak betrokke en reik uit! 

Alle geskenkbokse moet teen 30 Oktober ingehandig wees.

Terugflits: Elke nuwe dag bring hoop

My swaer is in die hospitaal. Baie mense word in die hospitaal opgeneem: dit is nie vreemd nie.

Wat egter vreemd is, is dat ons daarop voorberei was dat hy ná 'n groot operasie 'n week of twee in die hospitaal sou wees, maar dat dit nou al etlike maande later is. Daar is boonop nie 'n definitiewe ontslagdatum in die vooruitsig nie.

Baie mense sal getuig hoe moeilik dit is om iemand oor 'n afstand te ondersteun. As jy naby is, kan jy dié wie se hart seer is, vir 'n koppie koffie of 'n fliek uitneem. Weinig woorde is werklik nodig. Jy kan die pasiënt se kussings oppof en langs sy bed sit en boek lees. Daarvoor is ook min woorde nodig.

As jy ver is, is woorde amper die enigste metode van ondersteuning tot jou beskikking. Wat moet jy sê? In die eerste paar weke is dit maklik. Ná 'n paar maande word dit moeiliker. Jy soek na die regte woorde vir die pasiënt. Jy soek na die regte woorde vir die naaste familie en vriende. Jy soek selfs naarstiglik na die regte woorde vir jouself.

Een ding wat ek uit die afgelope paar maande geleer het, is dat die mens wonderlik aanmekaar gesit is. Van tyd tot tyd raak my swaer moedeloos, selfs verbitterd. Onder omstandighede is dit heeltemal normaal. Heeltemal verstaanbaar. Praat jy op so 'n dag met hom getuig sy gemoed van min hoop.

Praat jy egter die volgende dag met hom is sy gemoedstoestand heelwat beter. Hy getuig van weke wat hy in dae opbreek om dit net meer hanteerbaar te maak. Hy praat van mense wat sieker as hy is, vir wie hy bemoedig. Hy vertel van oproepe van oorses vriende wat hom ondersteun.

Ná alles is dit wat ons het - hoop dat die dag van môre beter sal wees. 

Elke nuwe dag begin met nuwe hoop.  

[Bron: Noordkaap - Potpourri - Karin Muller - gaan lees gerus hierdie rubrieke HIER en ondersteun die media waarsonder die man in die straat nie kan nie.]

Dankie, Anoniem, dat jy hierdie Potpourri met ons deel, nadat hierdie stukkie jou bemoediging was.

Woensdagwense: week 21

Vandag se internetgebed vir jou: Laat my vir U bruis

Here, gee aan my die krag van ‘n arend

sodat ek kan sweef

so ver soos u wind,

die Heilige Gees, my waai. 

Laat ek hoog bo die wolke kan 

sweef tot u eer. 

Laat ek vir ander omgee, soos kroonarende 

vir hul lewensmaat en kleintjies omgee. 

Laat die lewe in my bruis

sodat ek aan die brand vir U en U saak kan wees. 

Dankie dat U liefde my dag na dag dra. 

Amen

Herinneringe: Briefie aan 'n oupa

Liewe Oupa

Ek kan net dankie sê dat ek deel kon wees van jou lewe, dat ek die voorreg gehad het om soveel wyshede van jou te kon leer en wanneer ons vashaak met skeinat en wiskunde, het jy gehelp om dit uit te redeneer.

Jou lag en vlymskerp sêgoed kan ons nooit vergeet nie. Jy was vir ons 'n ware voorbeeld en 'n liefdevolle oupa waarop elke kleinkind trots kan wees.

Oupa, ek gaan jou baie mis Jy laat 'n groot leemte na.

Maxie 

Saterdaglagmedisyne

𝙇𝙊𝙑𝙀 𝙇𝙀𝙏𝙏𝙀𝙍 𝙏𝙊 𝘼 𝙎𝙄𝙎𝙏𝙀𝙍

𝘼 𝙬𝙤𝙢𝙖𝙣 𝙬𝙖𝙨 𝙙𝙧𝙞𝙣𝙠𝙞𝙣𝙜 𝙩𝙚𝙖 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙝𝙚𝙧 𝙢𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧. 𝘼𝙨 𝙩𝙝𝙚𝙮 𝙩𝙖𝙡𝙠𝙚𝙙 𝙖𝙗𝙤𝙪𝙩 𝙡𝙞𝙛𝙚 𝙖𝙣𝙙 𝙖𝙙𝙪𝙡𝙩𝙝𝙤𝙤𝙙 𝙩𝙝𝙚 𝙢𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙨𝙖𝙞𝙙, “𝙉𝙚𝙫𝙚𝙧 𝙛𝙤𝙧𝙜𝙚𝙩 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙨𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨! 𝙏𝙝𝙚𝙮 𝙬𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚𝙘𝙤𝙢𝙚 𝙫𝙚𝙧𝙮 𝙞𝙢𝙥𝙤𝙧𝙩𝙖𝙣𝙩 𝙤𝙫𝙚𝙧 𝙩𝙞𝙢𝙚. 𝙉𝙤 𝙢𝙖𝙩𝙩𝙚𝙧 𝙝𝙤𝙬 𝙢𝙪𝙘𝙝 𝙮𝙤𝙪 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙝𝙪𝙨𝙗𝙖𝙣𝙙, 𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙘𝙝𝙞𝙡𝙙𝙧𝙚𝙣, 𝙮𝙤𝙪'𝙧𝙚 𝙜𝙤𝙞𝙣𝙜 𝙩𝙤 𝙣𝙚𝙚𝙙 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙨𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨! 𝙍𝙚𝙢𝙚𝙢𝙗𝙚𝙧 𝙬𝙝𝙚𝙣 𝙄 𝙨𝙥𝙚𝙖𝙠 𝙤𝙛 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨 𝙄 𝙢𝙚𝙖𝙣 𝘼𝙇𝙇 𝙬𝙤𝙢𝙚𝙣 𝙬𝙝𝙤 𝙖𝙧𝙚 𝙖𝙩𝙩𝙖𝙘𝙝𝙚𝙙 𝙩𝙤 𝙮𝙤𝙪.”

“𝙎𝙤𝙢𝙚𝙩𝙞𝙢𝙚𝙨 𝙮𝙤𝙪 𝙢𝙪𝙨𝙩 𝙘𝙤𝙣𝙩𝙖𝙘𝙩 𝙩𝙝𝙚𝙢, 𝙥𝙚𝙧𝙝𝙖𝙥𝙨 𝙜𝙤 𝙤𝙪𝙩 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙩𝙝𝙚𝙢, 𝙙𝙤 𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜𝙨 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙩𝙝𝙚𝙢, 𝙗𝙚𝙘𝙖𝙪𝙨𝙚 𝙨𝙤𝙢𝙚𝙙𝙖𝙮 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞́𝙡𝙡 𝙣𝙚𝙚𝙙 𝙩𝙝𝙚𝙢!" 

𝙏𝙝𝙚 𝙙𝙖𝙪𝙜𝙝𝙩𝙚𝙧 𝙡𝙤𝙘𝙠𝙚𝙙 𝙩𝙝𝙤𝙨𝙚 𝙬𝙤𝙧𝙙𝙨 𝙞𝙣𝙨𝙞𝙙𝙚 𝙝𝙚𝙧. 𝙎𝙝𝙚 𝙠𝙚𝙥𝙩 𝙞𝙣 𝙩𝙤𝙪𝙘𝙝 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙝𝙚𝙧 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨. 𝙊𝙫𝙚𝙧 𝙩𝙝𝙚 𝙮𝙚𝙖𝙧𝙨 𝙨𝙝𝙚 𝙢𝙖𝙙𝙚 𝙢𝙖𝙣𝙮 𝙛𝙧𝙞𝙚𝙣𝙙𝙨. 𝙎𝙤𝙢𝙚 𝙘𝙖𝙢𝙚, 𝙨𝙤𝙢𝙚 𝙬𝙚𝙣𝙩, 𝙗𝙪𝙩 𝙤𝙫𝙚𝙧 𝙩𝙞𝙢𝙚 𝙨𝙝𝙚 𝙪𝙣𝙙𝙚𝙧𝙨𝙩𝙤𝙤𝙙 𝙬𝙝𝙖𝙩 𝙝𝙚𝙧 𝙈𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙢𝙚𝙖𝙣𝙩. 𝙏𝙝𝙚 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙, 𝙏𝙞𝙢𝙚, 𝙉𝙖𝙩𝙪𝙧𝙚 𝙖𝙣𝙙 𝙇𝙞𝙛𝙚 𝙥𝙧𝙚𝙨𝙚𝙣𝙩𝙨 𝙩𝙝𝙚𝙞𝙧 𝙘𝙝𝙖𝙣𝙜𝙚𝙨 𝙖𝙣𝙙 𝙢𝙮𝙨𝙩𝙚𝙧𝙞𝙚𝙨 𝙞𝙣 𝙖 𝙬𝙤𝙢𝙖𝙣'𝙨 𝙡𝙞𝙛𝙚, 𝙗𝙪𝙩 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙩𝙧𝙪𝙚 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨 𝙖𝙡𝙬𝙖𝙮𝙨 𝙧𝙚𝙢𝙖𝙞𝙣. 𝘼𝙛𝙩𝙚𝙧 𝙖𝙡𝙡 𝙤𝙛 𝙩𝙝𝙚 𝙮𝙚𝙖𝙧𝙨 𝙩𝙝𝙖𝙩 𝙄 𝙝𝙖𝙫𝙚 𝙡𝙞𝙫𝙚𝙙 𝙤𝙣 𝙩𝙝𝙞𝙨 𝙚𝙖𝙧𝙩𝙝, 𝙄 𝙝𝙖𝙫𝙚 𝙡𝙚𝙖𝙧𝙣𝙚𝙙 𝙩𝙝𝙖𝙩:

• 𝙏𝙞𝙢𝙚 𝙜𝙤𝙚𝙨 𝙗𝙮.
• 𝙇𝙞𝙛𝙚 𝙝𝙖𝙥𝙥𝙚𝙣𝙨.
• 𝘾𝙝𝙞𝙡𝙙𝙧𝙚𝙣 𝙜𝙧𝙤𝙬 𝙪𝙥.
• 𝘿𝙞𝙨𝙩𝙖𝙣𝙘𝙚 𝙨𝙚𝙥𝙖𝙧𝙖𝙩𝙚𝙨.
• 𝙋𝙖𝙨𝙨𝙞𝙤𝙣 𝙙𝙚𝙘𝙧𝙚𝙖𝙨𝙚𝙨.
• 𝙏𝙝𝙚 𝙝𝙚𝙖𝙧𝙩 𝙗𝙧𝙚𝙖𝙠𝙨.
• 𝙊𝙪𝙧 𝙥𝙖𝙧𝙚𝙣𝙩𝙨 𝙙𝙞𝙚.
• 𝙁𝙖𝙫𝙤𝙧𝙨 𝙖𝙧𝙚 𝙛𝙤𝙧𝙜𝙤𝙩𝙩𝙚𝙣.
• 𝙅𝙤𝙗𝙨 𝙘𝙤𝙢𝙚 𝙖𝙣𝙙 𝙜𝙤.
• 𝘾𝙖𝙧𝙚𝙚𝙧𝙨 𝙙𝙤 𝙚𝙣𝙙.

𝘽𝙐𝙏 ... 𝙔𝙤𝙪𝙧 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨 𝙖𝙧𝙚 𝙖𝙡𝙬𝙖𝙮𝙨 𝙩𝙝𝙚𝙧𝙚, 𝙣𝙤 𝙢𝙖𝙩𝙩𝙚𝙧 𝙩𝙝𝙚 𝙙𝙞𝙨𝙩𝙖𝙣𝙘𝙚 𝙗𝙚𝙩𝙬𝙚𝙚𝙣 𝙮𝙤𝙪. 𝘼 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧 𝙞𝙨 𝙣𝙚𝙫𝙚𝙧 𝙩𝙤𝙤 𝙛𝙖𝙧 𝙖𝙬𝙖𝙮 𝙩𝙤 𝙗𝙚 𝙧𝙚𝙖𝙘𝙝𝙚𝙙. 𝙒𝙝𝙚𝙣 𝙮𝙤𝙪 𝙝𝙖𝙫𝙚 𝙩𝙤 𝙬𝙖𝙡𝙠 𝙩𝙝𝙧𝙤𝙪𝙜𝙝 𝙖 𝙡𝙤𝙣𝙚𝙡𝙮 𝙫𝙖𝙡𝙡𝙚𝙮 𝙖𝙣𝙙 𝙝𝙖𝙫𝙚 𝙩𝙤 𝙙𝙤 𝙞𝙩 𝙛𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪𝙧𝙨𝙚𝙡𝙛, 𝙩𝙝𝙚 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨 𝙤𝙛 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙡𝙞𝙛𝙚 𝙬𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚 𝙖𝙧𝙤𝙪𝙣𝙙 𝙮𝙤𝙪, 𝙚𝙣𝙘𝙤𝙪𝙧𝙖𝙜𝙚 𝙮𝙤𝙪, 𝙥𝙧𝙖𝙮 𝙛𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪, 𝙥𝙪𝙨𝙝 𝙮𝙤𝙪, 𝙞𝙣𝙩𝙚𝙧𝙫𝙚𝙣𝙚 𝙛𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪, 𝙖𝙣𝙙 𝙬𝙖𝙞𝙩 𝙛𝙤𝙧 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙤𝙥𝙚𝙣 𝙖𝙧𝙢𝙨 𝙖𝙩 𝙩𝙝𝙚 𝙚𝙣𝙙 𝙤𝙛 𝙩𝙝𝙚 𝙧𝙤𝙖𝙙.𝙏𝙝𝙚𝙮 𝙬𝙞𝙡𝙡 𝙬𝙖𝙡𝙠 𝙗𝙮 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙨𝙞𝙙𝙚 ... 𝙤𝙧 𝙚𝙫𝙚𝙣 𝙘𝙖𝙧𝙧𝙮 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙡𝙤𝙖𝙙.

𝙂𝙧𝙖𝙣𝙙𝙢𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧𝙨, 𝙈𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧𝙨, 𝘿𝙖𝙪𝙜𝙝𝙩𝙚𝙧𝙨, 𝙂𝙧𝙖𝙣𝙙-𝙙𝙖𝙪𝙜𝙝𝙩𝙚𝙧𝙨, 𝙉𝙞𝙚𝙘𝙚𝙨, 𝘾𝙤𝙪𝙨𝙞𝙣𝙨, 𝘼𝙪𝙣𝙩𝙨, 𝙈𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧𝙨-𝙞𝙣-𝙡𝙖𝙬, 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨-𝙞𝙣-𝙇𝙖𝙬, 𝘿𝙖𝙪𝙜𝙝𝙩𝙚𝙧𝙨-𝙞𝙣-𝙡𝙖𝙬, 𝙖𝙣𝙙 𝙁𝙧𝙞𝙚𝙣𝙙𝙨 ... 𝙏𝙝𝙚𝙮 𝙖𝙧𝙚 𝙖𝙡𝙡 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨 𝙖𝙣𝙙 𝙩𝙝𝙚𝙮 𝙖𝙧𝙚 𝙂𝙤𝙙’𝙨 𝙗𝙡𝙚𝙨𝙨𝙞𝙣𝙜 𝙞𝙣 𝙡𝙞𝙛𝙚!

𝙎𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙨 𝙜𝙞𝙫𝙚 𝙢𝙚𝙖𝙣𝙞𝙣𝙜 𝙩𝙤 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙡𝙞𝙛𝙚. 

[Thank you, Elmari, who shared this with the readers.]

Liz' thoughts

Click HERE for more.

 

Woensdagwense: week 20

Verjaardagwense

Mev. Koen, Hy wat U gedra het tot hier, is dieselfde God wat met U sal wees al die dae van U lewe. Geniet die dag!

Vandag se internetgebed vir jou: Seëninge

Herinneringe: Briefie aan 'n ouma

Liewe Ouma

Na 86 jaar en 51 weke moes ons jou groet. Alhoewel my hart seer is om jou te laat gaan, weet ek dat jy nou veilig en sonder pyn is - en my herinneringskissie is vol kosbaarhede wat altyd tot troos sal wees.

Ek onthou hoe jy en oupa my keer op keer saam op vakansie geneem het en bederf het soos net 'n ouma en oupa kan. Ek onthou hoe jy saam met my op die strand en in rotspoele gespeel het.

Maar die belangrikste wat ouma my geleer het, is liefde. Ouma se verhouding met die Vader was altyd 'n voorbeeld van iemand wat na aan Hom wandel. Ouma se verhouding met ander was altyd 'n voorbeeld van hoe om in liefde met ander om te gaan. En ouma se verhouding met oupa bly vir my 'n voorbeeld van 'n huwelik wat in God gevestig was. Ouma het geglo dat 'n mens nooit kwaad vir iemand mag gaan slaap nie - en dit is 'n les wat ek altyd met my sal saamneem.

Dankie vir al ouma se liefde en omgee. Oral waar ouma gegaan het, het jy mense se lewens aangeraak: kinders, kleinkinders en agterkleinkinders, familie, vriende, bure en selfs deur briewe aan sendelinge in verre lande te skryf.

Ek sal die kosbare herinneringe altyd in my hart saamdra.

Annelie 

[As iemand die skrywer van die stukkie ken, stuur asb. besonderhede sodat ons erkenning kan gee. Dankie vir die persoon wat die fotostaat op my tafel gesit het en op hierdie manier kan al die lesers deel in dié beskrywing van die mooi verhouding tussen verskillende geslagte.]

Vir Moedersdag

My kind, weet jy dat Mammas ook soms huil.
maar dat ons trane agter ons glimlagte skuil.
Weet jy dat Mammas se harte ook soms wil breek,
maar dat ons dit so ver wegsteek.
Weet jy dat ons soms sit met so min hoop,
en dat ons so hard moet keer dat ons trane loop.
My kind, as jou hart soms so seer is,
en daar niks aan te keer is,
is Mammas die een wat by jul staan,
en dis Mammas wat jul harte so goed verstaan.
Mammas moet sterk wees vir haar kind,
en soms is dit so moeilik om die regte woorde te vind,
want as ons jul moet troos en vashou,
huil ons net so hard in ons mou.
My kind, soms is dit so hartseer om jou te sien huil,
en soms dink mammas terug aan jou kinderdae met jou gesiggie so vuil,
soms verlang ons ook na iemand om ons by te staan,
en soms wil ons arms hê wat om ons gaan.
My kind maar ter wille van jou staan ons sterk,
al maak jou hartseer in ons harte ook 'n merk.
Weet jy dat ons net die beste vir jul soek,
en ons liefde soos 'n storieboek,
want elke bladsy vertel sy eie verhaal,
van 'n mamma wat haar kind nooit sal faal,
en wanneer jul trane in jul ogies skyn,
my kind, weet jy dat Mammas dan ook wil huil?
Ek glo elke mamma voel so.

[Dankie, Anoniem, wat dit met ons deel.]

Môre is dit Moedersdag ...

Môre is dit Moedersdag wat regoor die wêreld gevier word. 'n Dag waar alle kinders, jonk en oud tot stilstand kom om spesiaal aandag te gee aan hulle moeders. 

Ons lewe in 'n tyd waar dit 'n gejaag is teen tyd om elke dag kos op die tafel te kan hê. Daardeur raak jy so gestres dat jy skoon vergeet dat jy 'n ma het om 'n drukkie te gee en vir haar te sê dat jy haar liefhet. 

Daar kom 'n tyd in elkeen van ons se lewens dat jou ma nie meer daar gaan wees nie ... dis dan wanneer spyt inskop: het ek maar ... maar dan is dit te laat. Die huis is leeg en die stoof is koud ... dit sal net nie meer dieselfde wees nie.

Mamma het jou in die wêreld gebring, nagte omgesit wanneer jy siek was ... wanneer daar miskien nie genoeg geld was, het sy honger gebly sodat jy kon eet ... onvoorwaardelike liefde van 'n ma ... die meeste van die tyd het haar bord kos koud geword omdat jy eerste in haar lewe was ...

My boodskap aan elke mens is: terwyl jy 'n ma het wat nog leef  ... RESPEKTEER haar en gee haar al jou LIEFDE ... al is haar vingers krom van die rumatiek en haar gesiggie beplooid ... sy verdien dit en GOD VERWAG DIT VAN JOU! (Efes 6:1,2) en daarmee saam 'n belofte dat jy 'n lang lewe sal hê op aarde. Onthou: 'n jong mamma kan ook sterf ... wees lief vir jou ma!

Van 'n mamma

Ns. Tel die foon op en bel haar gerus.

[Van 'n ander mamma wat dit op internet raakgelees het en ingestuur het.]

Saterdaglagmedisyne

... begin net

Hannes skryf van die man wat duim gegooi het en wat hy in die truspieëltjie dopgehou het. Indien 'n motor van daardie kant af kom, staan hy daardie kant en duimgooi en as daar 'n motor van die ander kant af kom, gaan staan hy weer daardie kant. Jy kan tog nie in al twee rigtings op pad wees nie. 

So, toe hy weer sy duim uithou vir die aankomende voertuig na regs en ek links in die pad indraai, vra ek hom: "Watter kant toe gaan jy nou eintlik?"

Hy antwoord ewe plegtig""Dit maak nie eintlik saak waarheen nie, Meneer, solank ek net hier wegkom."

Hy kon seker my verbasing sien, want voordat ek nog iets kan vra, antwoord hy self verder: "As die karre dié kant kom, gaan ek dié kant toe, as die karre daai kant kom, gaan ek daai kant toe, maar Meneer sien, as ek net dié kant toe of net daai kant toe gaan, staan ek vanaand nog hier."

Hy het geleer om iewers te kom, moet hy net eers wegkom van waar hy nou is. Dit kan beteken dat hy soms na twee kante toe moet kyk en duimry. Kyk hy net een kant toe, sit hy vanaand nog daar.

Nogal 'n interessante uitkyk hierdie van hom. Soms is 'n mens spesifiek op pad iewers heen, dan het jou lewe sin en loop jy doelgerig. Ander kere is die rigting soms 'n bietjie vaag en jy so 'n bietjie onseker. Dan is dit dalk 'n goeie ding om nie net te sit nie, maar net te begin beweeg. Soms weet 'n mens nie watter kant toe nie, moenie sit en wag nie, begin net iets doen.

Begin net.

[Bron: Noordkaap - Twyfelhoekie - Hannes Noëth - 10 Julie 2013 - gaan lees gerus die hele artikel op die internet.]

Liz' thoughts

Click HERE for more.

Tips from Granny

* Slow down, you'll get there quicker.
* Time is something you’ll never get back.
* A falling knife has no handle.
* If you notice something nice about someone say it right that second. Always leave happiness.
* Wash as you go when cooking.
* Make time to relax, you can't run at 100% constantly.
* Get dressed every day.
* Praise publicly.
* Criticize privately.
* Never give advice until you’re asked.
* Be on time.
* Stay tidy and organized.
* Treat others as they want to be treated.
* Love yourself.
* Bad times will come and they will pass.

Woensdagwense: week 19

Verjaardagwense

Mev. Maree, die allerbeste wense vir u nuwe lewensjaar - mag u elke dag net geluk aanvaar. Vreugde!

'n Groot dankie aan elke blogbesoeker

Klik op die prent om die statistiek duidelik te kan lees.

Vandag se internetgebed vir jou: Gebed vir beskerming

Vader, ek kom na U in die Naam van Jesus Christus,

U Seun en my Redder.

Dankie vir die Heilige Gees wat my in die waarheid lei en my onderrig.
Drieënige God van die Heelal,

ek het U beskermende hand oor my nodig,

nie net oor my nie, maar oor elke inwoner van ons land,

en ek beroep my op U,

op grond van dit wat in U Woord in Fil 4:6 staan

wat sê: Wees oor niks besorg nie, maar laat my begeertes in alles deur gebed

en smeking met danksegging bekend word by God.

En U vrede  ... wat alle verstand te bowe gaan,

sal my hart en sinne bewaar in Christus Jesus.

Dankie, dat ek my vertroue in U kan plaas.

Amen

Wat om in geskenksakkies vir Moedersdag te sit

Geskenksakkies vir Moedersdag is 'n goeie manier om ons liefde te bewys. 

Wanneer dit by geskenksakkies vir senior burgers kom, is dit belangrik om hul unieke behoeftes en belangstellings in ag te neem. Of jy nou 'n geskenksakkie saamstel vir 'n spesiale geleentheid of net om hul dag op te helder, hier is 'n paar idees wat sekerlik 'n glimlag op hul gesigte sal sit.

1. Gesellige pantoffels:
Bederf haar voete met 'n paar nuwe sagte en knus pantoffels. Kies dié met glyvaste sole vir ekstra veiligheid.(Kies tussen winter- of somerpantoffels of koop sommer beide.) 

2. Volwasse inkleurboekstel:
Ontgin kreatiwiteit en werk ontspanning in die hand met 'n volwasse inkleurboekstel. Sluit 'n verskeidenheid kleurpotlode of merkers in.

3. Handwerkbenodigdhede:
As sy van handwerk en selfdoenprojekte hou, gee vir haar 'n stel kwaliteit handwerkvoorrade. Of dit nou brei, borduurwerk of verf is, hierdie voorrade sal haar kreatiwiteit ontketen.

4. Lekkernye (soet en sout)

Sagte koekies of beskuit, lekkergoed, neute of gedroogde vrugte. Verskillende teegeure of kitssop is ook treffers. 

Laat lewer 'n bord eetgoed vir die personeel af. Dis altyd lekker om dankie gesê te word en 'n bietjie bederf te word.

Saterdaglagmedisyne

'n Man is op safari in Afrika. Hy kom af op 'n olifant met 'n groot doring in sy voet. Versigtig bekruip hy die olifant en verwyder die doring. Die Olifant wat doodstil gestaan het tot nou toe, draai stadig om en begin wegstap. 'n Paar tree verder gaan staan hy, kyk om en staar vir amper 'n volle minuut na die man. Die olifant stap toe verder en die man dink by homself: "Ek wonder of daardie olifant my sal onthou, as ek hom ooit weer sien?"

'n Goeie paar jaar later terug by die huis neem die man sy kinders sirkus toe. Hy merk toe op dat een van die olifante waar hulle verbystap, die hele tyd na hom staar, amper asof hy hom herken.

Die man wonder, "Kan dit die olifant wees wat ek al daardie jare terug gehelp het?"

Hy besluit om van nader te gaan ondersoek stel, en met die olifant wat nog steeds na hom staar stap hy tot reg voor die olifant.

Hulle oë ontmoet. 'n Kyk van Ek ken jou, flits oor die olifant se gesig. Die olifant buk af en tel die man versigtig met sy slurp hoog in die lug op ...

EN GOOI HOM TOE HARD OP DIE GROND NEER EN TRAP HOM BITTER ONGELUKKIG

Blykbaar toe nie dieselfde olifant nie ... 

Oefen jou geheue

Onthou om my te onthou, vergeet om my te vergeet, was op sy dag een van Laurika Rauch se groot treffers.

Maar voor ons vergeet waaroor dit alles gaan, moet ons rekening hou met ons eie vermoë om te onthou, veral namate die ouderdom toeneem. Dis nie almal wat soos 'n Winston Churchill die juwele uit die Engelse literatuur wat hy op skool gememoriseer het, uit die vuis kan voordra nie.  

Dit is opvallend hoe min aandag studente gee aan die verskerping van hulle geheue. Onderwysers is geneig om die opvatting, dat memorisering help om die verskillende gebiede van die brein te ontwikkel, as tydmors te beskou.

Memorisering is in die verlede oordryf, dikwels tot nadeel van gesonde begrip. Dit is egter geen rede om dit geheel en al oorboord te gooi nie.

Dit kan miskien nie die intellek bevoordeel nie, maar dit kan bydra tot 'n goed geordende brein en 'n bron van voedsel vir die gees.

Verskeie suksesvolle studente het daarop gewys dat 'n vaardige geheue afhang van die gehalte van die redenasievermoë en oordeel, sowel as 'n beter werking van die verstand.

Plato was op sy dag ook baie geïnteresseerd in die werking van die menslike brein. Een van sy uitsprake was: "Kennis is om te onthou."

Volgens kenners is geen verstandelike vermoë so vatbaar vir verbetering as die mens se geheue nie. Dit het daartoe gelei dat kenners in die laaste klompie jare verskeie tegnieke ontwikkel het om vergeetagtigheid te bestry.

Dit blyk dat herhaling die belangrikste bondgenoot is. Toetse in laboratoriums het ook getoon dat deur net hardop te herhaal wat jy wil onthou, jy jou onthouvermoë van 25 tot 100% kan verbeter.

Kniedruppels vir seer hart

Kinders kan vir ouers tot groot seën wees. Kinders kan egter ook ouers se grootste bron van kommer wees. 

Soms het jy vir 'n kind alles gedoen wat jy moes en kon en dan maak hulle nog net soos hulle wil wanneer hulle wil. 

Ek praat nou nie van jong kinders in die huis nie, ek praat van kinders wat al uit die huis is.

Die grootste vreugde by mene het ek oor die lewe van hulle kinders gesien. Die grootste hartseer het ek by mense oor die lewenswyse van hul volwasse kinders gesien.

Daardie fase wat hulle nie meer vir jou hoef te luister nie, jou nie glo in wat reg of verkeerd is nie en in elk geval ook nie juis veel omgee wat reg en verkeerd is nie. Daardie fase wat jy weet en sien en besef jou kind is besig om droog te maak en dit is net hy of sy wat dit nie sien nie - verder weet almal dit.

Dit is tydens so 'n hartseer-oomblik in 'n gesin se lewe dat ek hulle vra hoe hanteer hulle die seer wat hul kinders oor hulle bring.

Dit is nie die pa of ma wat antwoord nie. Dit is die ouma van 86 wat by hulle bly. "Ons gebruik kniedruppels, Dominee, kniedruppels."

Sy verduidelik so mooi: Wanneer jou oë seer is, gebruik jy oogdruppels, vir 'n oor oordruppels, vir elke liewe ding is daar 'n druppel of 'n pil. Vir 'n moeilike kind is daar net een ding wat help - kniedruppels.

Jy bid jou knieë vir hulle deur. Jy glo en vertrou dat daar uitkoms sal kom.

Soms kom daar. Soms nie. Soms moet hulle eers hul kop hard stamp.

Maar kniedruppels is wonderlik. Hierdie kniedruppels het vier voordele. Tannie Meraai verduidelik hulle een vir een: Jy hoef nie die vrag alleen te dra nie. Jy vind troos daarin dat die kind se lewe nie in jou of sy hand is nie. Daar kom hoop en geloof in jou los dat dinge tog sal verander. Dit laat jou huil voor Iemand wat verstaan. 

[Bron: Noordkaap - Twyfelhoekie - Hannes Noëth]

Liz' thoughts

Click HERE for more.

 

Woensdagwense: week 18

Mei-verjaardae

7 - Mev. D Maree

15 – Mev. C Koen

26 – Mev. H van Wyk