Deesdae lewer almal kritiek op almal wat iets doen, iets probeer doen en ook op diegene wat nie iets doen nie. Die kritici weet altyd beter en die voor die hand liggende oplossings word met smaak in die naaste oor uitgestort. Dis net só jammer dat dié mense wat met soveel insig toebedeel is, nie 'n daadwerklike poging tot die verbetering van die onmiddellike omgewing aanwend nie. Raad(t) en advies is beslaan reeds bladsye vol. Sosiale media wemel daarvan, maar diegene wat die daad by die woord voeg, is dun gesaai.
Die volgende raakleesstukkie kan 'n mens tot nadenke stem:
* Het die doeners nie minder geword as gevolg van al die kritiek nie?
* Misien het die mense wat altyd die ekstra myl geloop het, ongeag die omstandighede, besluit het om halt te roep, omdat die versperrings in hulle pad al meer geword het.
* Miskien moet 'n mens, voordat jy iemand kritiseer of fout vind met hulle werkswyse, eers komplimenteer - sien die goeie raak - alles kan nie net verkeerd wees nie.
* Moenie dadelik deel word van die uitsaaistasie wat 'n sappige storie versprei nie - laat enige storie by jou stop.
* Tel elke dag jou seëninge en kyk met genade-oë na hulle wat jou pad kruis.
* Kweek doelbewus ʼn positiewe lewenshouding aan. Dit is nooit te laat nie.
* Bid eerder in plaas van kritiseer.
[Dankie, Danelia, vir die deel hiervan.]